Het zwartlakense land
waar men zich niet
voor God verbergen kon
Is lieflijker vandaag.
Langs mesten, maaien,
melken, geelt koolzaad.
Dit land, veramicaald,
vermachinaald,
Hooi wordt er nu verbaald.
Maar ’s nachts rennen
brandende duvelszwijnen
nog over de dijk*
Corie Grootendorst
Polderdichter Krimpenerwaard 2014-2015
*Die brandende dulvelszwijnen komen uit:
Herman de Man door Henk Povée (blz. 61)
